Nakarat
Bir masalsın dudaklarımda bekleyen
Küçük bir kız bu kalbimde hüküm süren
Beni kaybettin ben seni tam bulmuşken
Yok oldun ararım yine de
Verse
Bana demir atmışsan gitme kal bu liman
Seni bekledi ömür boyu
Zaman akmak bilmezdi beklerken
Acele davranmak huyum
Seni bulmuşken kaybetmenin düşüncesi delirtir
Bu bi oyun değil ayarım bozuk
Arılar gibi çalıştım senin için hep bu
Dost değiliz biz sızmaz aramızdan sır
Yüzün kızarır beni kovalar içimdeki kor alev
Bu delice monolog içimde hayali bir aşk yarattı
Ama sen hayalden ötesin artık uzatma belki tırlattım azcık
