เสพติดความเจ็บปวด

ยังไม่ต้องการได้ยินเสียงคำปลอบใจ

ในวันที่เธอได้มาทิ้งตัวฉันไป

ยังจดจำเอาไว้ และตอนนี้

ก็ยังพยายามจะซึมซับมันเอาไว้

ยังพยายามจะหล่อเลี้ยงความเสียใจ

ให้เป็นอยู่อย่างนี้ เรื่อยไป

เมื่อรักฉันต้องมืดมน เจ็บช้ำก็เพราะบางคน

ชีวิตถ้าต้องทนอยู่กับความเสียใจ

จะซ้ำให้ยิ่งร้องไห้

อยากรู้ว่าบาดแผลมันจะเจ็บแค่ไหน

ยินดีให้ความรักมันตาย ยินดีให้ชีวิตต้องพังทลาย

จะปล่อยให้มันเจ็บช้ำ จะปล่อยให้มันตอกย้ำ

ให้น้ำตามันไหลอยู่ตลอดเวลา

ชีวิตที่ไม่มีหวัง จะขอลองดูสักครั้ง

ที่สุดมันจะทุกข์ทนมากสักเท่าไร

จะอยู่กับความเสียใจ ให้ลึกลงไปถึงตาย

ก็ยังพยายามจะซึมซับมันต่อไป

ยังพยายามจะหล่อเลี้ยงความเสียใจ

ให้เจ็บขึ้นกว่านี้ เรื่อยไป

เมื่อรักฉันต้องมืดมน เจ็บช้ำก็เพราะบางคน

ชีวิตถ้าต้องทนอยู่กับความเสียใจ

จะซ้ำให้ยิ่งร้องไห้

อยากรู้ว่าบาดแผลมันจะเจ็บแค่ไหน

ยินดีให้ความรักมันตาย ยินดีให้ชีวิตต้องพังทลาย

จะปล่อยให้มันเจ็บช้ำ จะปล่อยให้มันตอกย้ำ

ให้น้ำตามันไหลอยู่ตลอดเวลา

ชีวิตที่ไม่มีหวัง จะขอลองดูสักครั้ง

ที่สุดมันจะทุกข์ทนมากสักเท่าไร

จะอยู่กับความเสียใจ ให้ลึกลงไปถึงตาย

เมื่อรักฉันต้องมืดมน เจ็บช้ำก็เพราะบางคน

ชีวิตถ้าต้องทนอยู่กับความเสียใจ

จะซ้ำให้ยิ่งร้องไห้

อยากรู้ว่าบาดแผลมันจะเจ็บแค่ไหน

ยินดีให้ความรักมันตาย ยินดีให้ชีวิตต้องพังทลาย

จะปล่อยให้มันเจ็บช้ำ จะปล่อยให้มันตอกย้ำ

ให้น้ำตามันไหลอยู่ตลอดเวลา

ชีวิตที่ไม่มีหวัง จะขอลองดูสักครั้ง

ที่สุดมันจะทุกข์ทนมากสักเท่าไร

จะอยู่กับความเสียใจ แค่นี้ฉันยังไม่ตาย