Een lach, en geen traan

Ik plof op de bank, stoot de poes haast van haar prinsheerlijke plekje op de rugleuning, na een avond optreden

Ik speelde in het PAARD, waar ik al vaak in het publiek te vinden was bij Jett Rebel, Camel, Franz Ferdinand en noem maar op

Mark Lotterman was mijn hoofdprogramma, met z'n heruitgave van Year Without Summer bij de merchandise beneden

En ik was me al zingende aan het voorbereiden op het aankomende achttiende hoofdalbum getiteld Kleinpop

Ik ben moe

Ik ben voldaan

Nooit gedacht dat ik ooit op dit podium zou staan

Ik kijk erop terug

Ik koester deze avond

In mijn geheugen met een lach en geen traan

Mijn moeder is altijd zo lief dat ze mij brengt en haalt als ik moet optreden in de regio Den Haag

Ik hoop, ondanks dat ze nu halverwege de zestig is, dat ze mij nog lang kan en mag vervoeren van hot naar her

Als zij straks niet meer auto rijden kan, of erger nog, als zij er niet meer is, dan gaat mijn transport veel te traag

Bovendien is het openbaar vervoer voor mij een bron van overprikkeling, en even reëel blijven: ik ben een rockster

Een taxi

Is mij te duur

Daarom hoop ik op eigen benen te kunnen staan

Een rijbewijs

Dat zou wat zijn

Als ik dat eenmaal heb, rij ik met een lach en geen traan

Of misschien toch wel een traan

Want als mijn moeder dan al dood is

Dan huil ik tot ik niet meer huilen kan

En als het rouwen op is

Om zowel mijn moeder als Marijn

Dan kijk ik terug

Ik koester de fijne herinneringen

In mijn geheugen met een lach

En af en toe dan tóch… dat ene traantje