Teixeiro Blues

Mirando pola fiestra escoito o tren chegar

Hai tanto que non saio, non me podo nin lembrar

Porque estou preso en Teixeiro, vendo o tempo marchar

Pero os trens seguen pasando, por min non han parar

Dende que era pequeno díxome a miña nai

"Vai con coidado, neno, a ver con quen te vas xuntar"

Pero pilláronme en Ribeira descargando material

Cando escoito o tren marcharse dan ganas de chorar

Penso que o vagón vai cheo de xente superguai

Andan a escachar a rir, subindo selfies a Instagram

Eu quixera andar canda eles, pero non pode ser

Eles marchan e eu me quedo aquí, a apodrecer

O día en que me solten, se eu subo a ese tren

Marchareime moi, moi lonxe, non me poderedes ver

Quero largarme de Teixeiro e nunca mais volver

Pero oio irse o traqueteo e a miña ilusión con el