เฝือ

ฉันไปคิดกับเธอ ทั้งที่เธอมีเขา แทบจะไม่ต้องเดา ว่าฉันคงต้องเศร้า ฉันก็เลยต้องถอย และก็ยอมปล่อย ก็เขามาก่อน ฉันก็เลยต้องยอมจากไป ไม่ได้เจอกับเธอเลยก็ตั้งแต่นั้น แต่ก็ดันได้เจอกันด้วยความบังเอิญ ฉันก็เดินไปทักทาย เข้าไปถามไถ่ แต่ก็แอบแปลกใจ เธอเศร้าไร้คนข้างข้าง เห็นเธอมีน้ำตา แม้เธอไม่บอกมาว่าเลิกกับเขา แต่ฉันก็เข้าใจ ขอเป็นคนที่เหลือ เหลือเผื่อเธอต้องเลือกใหม่ ขอเป็นคนที่เหลือ ยามที่เธอไม่เหลือใคร ขอเธออย่าเพิ่งเฝือกัน ขอให้ฉันมีหวังบ้าง ลึกลึกเล็กเล็กน้อยน้อยก็ได้ ขอเป็นคนที่เหลือ เหลือเผื่อเธอต้องเลือกใหม่ ขอฉันอยู่เป็นเชื้อ ขอฉันอยู่เป็นเชื้อไฟ ขอให้ฉันมีหวัง เล็กเล็กน้อยน้อยก็ได้ ขอฉันแค่เท่านั้นพอ รักเธอมากแค่ไหนก็ต้องทนเก็บไว้ อย่าได้พูดออกไปยังไม่ใช่เวลา ในเมื่อเธอยังร้องไห้ เธอยังร้องไห้ ฉันก็ทำได้เพียงวาดไว้ลงในกระดาษ เห็นเธอมีน้ำตา แม้เธอไม่บอกมาว่าเลิกกับเขา แต่ฉันก็เข้าใจ ขอเป็นคนที่เหลือ เหลือเผื่อเธอต้องเลือกใหม่ ขอเป็นคนที่เหลือ ยามที่เธอไม่เหลือใคร ขอเธออย่าเพิ่งเฝือกัน ขอให้ฉันมีหวังบ้าง ลึกลึกเล็กเล็กน้อยน้อยก็ได้ ขอเป็นคนที่เหลือ เหลือเผื่อเธอต้องเลือกใหม่ ขอฉันอยู่เป็นเชื้อ ขอฉันอยู่เป็นเชื้อไฟ ขอให้ฉันมีหวัง เล็กเล็กน้อยน้อยก็ได้ ขอฉันแค่เท่านั้นพอ ขอเป็นคนที่เหลือ ขอเป็นคนที่เหลือ ยามที่เธอไม่เหลือใคร ขอเธออย่าเพิ่งเฝือกัน ขอให้ฉันมีหวังบ้าง ลึกลึกเล็กเล็กน้อยน้อยก็ได้ ขอเป็นคนที่เหลือ เหลือเผื่อเธอต้องเลือกใหม่ ขอฉันอยู่เป็นเชื้อ ขอฉันอยู่เป็นเชื้อไฟ ขอให้ฉันมีหวัง เล็กเล็กน้อยน้อยก็ได้ ขอฉันแค่เท่านั้นพอ