Aftos O Ksenos

Δεν ήξερα ποιος ήμουν τόσα χρόνια

ήμουν ξένος σε ξένη αγκαλιά

μ' αυτόν τον ξένο ήμουν πάντα σε διχόνοια

αυτός ο ξένος με μισούσε από παλιά

Ήρθες εσύ όμως δεν άνοιξα την πόρτα

τα χέρια μου σε κράτησαν μακριά

μα δεν κουράστηκες σ αυτή την ανηφόρα

και μου 'δειξες ποιος είμαι αληθινά

Τώρα το θαύμα έχει γίνει

κι η φλόγα πια δε σβήνει που άναψες εσύ

μ' έχεις στα μάγια σου δεμένο

γεννιέμαι κι ανασαίνω

ελεύθερος σ' αυτή τη φυλακή

Κοίταξα πίσω όπως χάνονταν ο δρόμος

ήταν πιο ίσιος απ' ό,τι τον θυμόμουνα

δε με σταμάτησε ούτε η νύχτα ούτε ο νόμος

κι αυτά που είχα τα ξεπούλησα φθηνά

Ήρθες εσύ και έδιωξες τον ξένο

που ζούσε τη δική μου τη ζωή

μου έδωσες αυτό που χρόνια περιμένω

και ζω γιατί το θέλησες εσύ