Stabat Mater

Stabat Mater dolorósa Juxta Crucem lacrimósa Dum pendébat Fílius Cujus ánimam geméntem Contristátam et doléntem Pertransívit gládius O quam tristis et afflícta Fuit illa benedícta Mater Unigéniti Quæ mærébat et dolébat Pia Mater, dum vidébat Nati pœnas ínclyti Quis est homo qui non fleret Matrem Christi si vidéret In tanto supplício Quis non posset contristári Christi Matrem contemplári Doléntem cum Fílio Pro peccátis suæ gentis Vidit Jesum in torméntis Et flagéllis súbditum Vidit suum dulcem natum Moriéndo desolátum Dum emísit spíritum Eia, Mater, fons amóris Me sentíre vim dolóris Fac, ut tecum lúgeam Fac, ut árdeat cor meum In amándo Christum Deum Ut sibi compláceam Sancta Mater, istud agas Crucifíxi fige plagas Cordi meo válide Tui Nati vulneráti Tam dignáti pro me pati Pœnas mecum dívide Fac me tecum pie flere Crucifíxo condolére Donec ego víxero Juxta Crucem tecum stare Et me tibi sociáre In planctu desídero Virgo vírginum præclára Mihi jam non sis amára Fac me tecum plángere Fac, ut portem Christi mortem Passiónis fac consórtem Et plagas recólere Fac me plagis vulnerári Fac me Cruce inebriári Et cruóre Fílii Flammis ne urar succénsus Per te, Virgo, sim defénsus In die judícii Christe, cum sit hinc exíre Da per Matrem me veníre Ad palmam victóriæ Quando corpus moriétur Fac, ut ánimæ donétur Paradísi glória Amen