Mannen

Zij werkte als vrijwilliger In een tuin van het Westerpark Daar wiedde zij het onkruid Met een schoffel en een hark Toen kwam er iemand bij staan Met z'n handen op zijn rug Toen zei ze "goeiemorgen" En hij zei toen terug "Als 'k je een tip mag geven Weet je wat, laat mij maar even Ik denk dat ik dit veel beter kan Want laten we eerlijk wezen Jij kan dit toch helemaal niet aan? Doe niet zo overdreven Is het weer die tijd van de maand?" Mannen, laat ons toch met rust Mannen, word eens bewust Dat mannen geen haar beter zijn Dus mannen, jullie tijd is voorbij En na het harde werken Ging zij naar het café Ze had wel een koud schuimend biertje verdiend En een borreltje of twee Toen kwam er iemand bij staan en zei "Jij kan dit toch helemaal niet aan? Doe niet zo overdreven Is het weer die tijd van de maand?" Mannen, laat ons toch met rust Mannen, word eens bewust Dat mannen geen haar beter zijn Dus mannen, jullie tijd is voorbij Mannen, mannen, mannen, mannen, mannen, mannen Mannen, mannen, mannen, mannen, mannen, mannen Man, man, man, man, man, man Man, man, man, man, man, man Mannen, mannen, mannen, mannen, mannen, mannen Mannen, mannen, mannen, mannen, mannen, mannen Man, man, man, man, man, man Man, man, man, man, man, man Mannen, mannen, mannen, mannen, mannen, mannen Mannen, mannen, mannen, mannen, mannen, man Man, man, man, man, man, man Man, man, man, man, man, man Mannen, mannen, mannen, mannen, mannen, mannen Mannen, mannen, mannen, mannen, mannen, mannen Man, man, man, man, man, man Man, man, man, man Mannen (o mannen), laat ze met rust (laat ons met rust) Mannen (o mannen), word eens bewust (word nou eens bewust) Dat mannen (dat mannen) geen haar beter zijn (geen haar beter zijn) Dus mannen (dus mannen, jullie tijd is voorbij) Mannen!