Demalys Kerek

Ауырып турмын мен

Шығалмай қараңғы бөлмеден

Оранып қалың көрпеге

Ешқайда бармайм бүгін мен

Кептелген көліктен

Қаланың жылдам өмірінен

Тынысым ауыр тым

Ауырдым

Шыдай алмай мен

Маған бір узақ демалыс керек

Осы өмірден өзімді іздеп

Маған күн нуры теңіз

Жылы жер керек

Көргім келеді ертегі әлем

Өзім өмір сүрген жер бетінен

Көргім келеді бәрін

Әлі көрмеген

Оянам тәңертең

Телефондағы жаңалықпен

Аңсаймын өзгелер көрген

Өмірді армандап бірден

Мен енді өзгерем

Булай болмайды өмір деген

Күтпеймін мен енді

Жетеді !

Өзіме сенем