Εύθραυστο / Άθραυστο

Σπασμένη λάμπα στο δρόμο

Αυτή που σπάσαμε μικροί

Ήταν αστείο τα πρώτα χρόνια

Όμως ακόμη να αλλαχθεί

Μόνα παιδιά, σκοτάδι

Μέσα στο δάσος μια κραυγή

Και από τότε φοβάμαι να κοιμάμαι

Μέχρι να φτάσει το πρωί

Όπως το φως χορεύει

Με τα μαλλιά της μια στιγμή

Μου έδωσε το χέρι της για να κρατήσω

Τώρα χορεύουμε μαζί

Μέσα στη νύχτα τρέχει η πόλη περνάς τα φανάρια

Όλα πορτοκαλί

Παίζει στο ράδιο πάλι αυτό το τραγούδι που ξέρεις

Ότι είσαι εσύ

Όλος ο κόσμος σου ανήκει απόψε και νιώθεις

Τόσο παντοτινή

Θες να κολλήσει για πάντα η βελόνα να μείνει

Σ' αυτή τη στιγμή

Που λάμπεις σαν ήλιος και αστράφτεις σαν μπόρα

Όταν μπαίνεις στο μαγαζί

Νύχτες που γίνονται γκλίτερ στα ρούχα

Και φτάνουν ως το βρακί

Μες στο πλυντήριο γυρίζουν τα ρούχα

Μαζί τους κι η μισή σου ζωή

Όσο ανοίγει το παράθυρο τρίζει σε σένα

Μοιάζει σαν μουσική