ลบไม่เลือน (Cursed)

ความเหงาทำให้เราไม่เคยจากกัน

ยังคงคิดถึงเธอทุกทีที่อยู่คนเดียวขึ้นมาเมื่อไร

ก็เหมือนในหัวใจมันถูกเตือน

พยายามจะไม่คิดถึงเธอ

พยายามไม่เผลอ ไม่ไหวหวั่น

เรื่องราวของเราจบ จากนี้จะไม่พบกัน

ต้องไม่กลับไปมอง เมื่อมันแพ้ก็แค่ Strong

รักที่หมดเวลา ก็น่าจะรู้เขาไม่กลับมา

แต่เก็บความทรงจำไว้มากมาย

ดั่งคำสาปร้ายไม่ให้ลืม

เขาไม่รู้ทำไม

ความเหงาทำให้เราไม่เคยจากกัน

ยังคงคิดถึงเธอทุกทีที่อยู่คนเดียวขึ้นมาเมื่อไร

ก็เหมือนในหัวใจมันถูกเตือน

ให้รักและพบเธอในโลกเสมือน

ที่คงมีแค่เราสร้างขึ้นมา

ต้องเห็นหน้าเธอผ่านหยดน้ำตา

ที่เอื้อมมือไปคว้าก็ไม่ได้เจอ

ไม่ใช่เรื่องจริงและไม่ใช่ความฝัน

คือความอ่อนแอและคงเป็นแค่นั้น

เธอไปอยู่ไหนแล้ว เรายังเจ็บอยู่ที่เดิม

ในเวลาที่เหงา เรื่องเก่ายังซ้ำเติม

คนที่ไม่แคร์ เราไปแคร์เขาทำไม

กลายเป็นคำถาม แต่ไม่รู้ต้องถามใคร

ยิ่งลืม ยิ่งจำ ถูกคำสาปร้ายไม่ให้ลืม

เขาไม่รู้ทำไม

ความเหงาทำให้เราไม่เคยจากกัน

ยังคงคิดถึงเธอทุกทีที่อยู่คนเดียวขึ้นมาเมื่อไร

ก็เหมือนในหัวใจมันถูกเตือน

ให้รักและพบเธอในโลกเสมือน

ที่คงมีแค่เราสร้างขึ้นมา

ต้องเห็นหน้าเธอผ่านหยดน้ำตา

ที่เอื้อมมือไปคว้าก็ไม่ได้เจอ