Aydın Mısın?

Kilim gibi dokumada mutsuzluğu

Gidip gelen kara kuşlar havalarda

Saflar tutulmuş top sesleri gerilerden

Tabanındaki depremi

Duymuyor musun

Kaldır başını arkadaş kan uykulardan

Bu yürek bu atardamar atmaz olsun

Ses ol, ışık ol, yumruk ol

Tabanındaki depremi

Duymuyor musun

Tam çağı işe başlamanın doğan günle

Bul yeniden tükürdüğün o kitapları

Her satırında buram buram alın teri

Her sayfası inan bana günlük güneşlik

Utanma suçun tümü senin değil arkadaş

Yırt otuzunda aldığın o diplomayı

Alfabelik çocuk ol, çocuk ol

Tabanındaki depremi

Duymuyor musun

Yine yollar kesilmiş alanlar sarılmış

Amansız çevirmiş tel örgüler yöreni

Fırıl fırıl alıcı kuşlar tepelerde

Tabanındaki depremi

Duymuyor musun

Artık benden geçti demek istiyorsan arkadaş

Öyleyse aç kollarını korkuluk ol

Öyleyse aç kollarını

Korkuluk ol