Cinzas

Cinzas

Latidos como tambores

Penachos como volcáns

Empuxaban o galope

Dos cabalos baixo o ceo

Levando a ruina

Alí a onde chegaban

Buscaban felicidade

Na obscuridade da ira

(Agora) Só es cinza nos meus beizos

 Es o resto dun naufraxio

que me fulminou

Porque nos non nacemos en vano

Apértame, aínda te estraño

Aínda me fire a túa risa.

vivir é consumir vida.

Terminou a viaxe

Este é o teu destino

Estás morto, estás ferido.

Sobre a praia area

sobre o paraíso

onde crece o Final da Terra

A brisa te arrastrou

como breve lostrego