Pusulam

Daha dün geçtim sokaklarından Yine düştün yanaklarımdan Senle geçmemiş her günümün Renkleri kaldı bu göz altlarımda Hissettirdiğin her duyguyu Sonsuzluk zannetti bu ahmak Sen beni iyi biri yapabilirdin Ama yaptığın en zor an da kaçmak! Vurduğun her bir darbeyi Iskaladın gibi yapmaktan bıktım! Oturup tonla kahve içsek bile Hiç bi' zaman saymadın hatrı! Senin için bi' değerim varmış gibi yapma Kanmam o zaman saftım Bana düşmandan daha düşmansın Gelmesende alıştık artık! Belkilerle yaşıyorum hala Belki de yaşamak zorunda değilim! Sana sırrımı verdiğim ertesi gün Başkasından aldım haberi! Senle savaşsam kazanırdım Senin için üstlenmedim hiç zaferi! Ben seni #pusulam bilmişken Beni yanlışlara itti bu kibrin Ne kadar kaybedebilir insan? Benim hikâyem öylece bitemez! Ben bunu ezberledim artık Beklerim ama sana "dön geri" diyemem! Beni top tüfekle yıkamadılar! "Mutluluğum" bile ben gibi bitemez! Ama senden gelmesi "ölümün" En güzel olandır inkâr edemem! (İnkar edemem) Vazgeçmedim ama rahatlığın beni yaşlandırdı Senden başka birine ölmem Sadakat'im seni taçlandırsın! Kurtulmanın o kadar yolu varken "Yaşamak" bana göre büyük "hırs'tı" Yaklaş! Gözlerimde nefreti gör Heveslerini sonlandırsın! (Sonlandırsın) Sıkıldım inan ki yüz yüze gelince gülen surattan "Ebedi" kalmalı dediğim herşey tükendi Yine yandı umutlar (hahh) Yok olsun artık beni ben yapan bu sevda kafesi! Benim ölümüm aydınlık sana Başka yarınlara kalmadı hevesim! Canın olurum Ve bil ki yarın olurum! İyi gününde gölge Kötü gününde sabır olurum! Yanımda kalmalısın Başka çözümü yok bi' oluru Kalemle dertleşen bu şair inan yaktı gururu! Giden ki "pişman" olur! Ama kalan da beklemeli Kazanmak ayrı sorun Yıllar oldu kaybedeli. (Hahh) Arada bir de geriye bak bi' zahmet edip! İnsan acı biçer mi koca bi' ömre sevgi ekip? Çığ gibi "hasret" Yokluğun herşeyi yıpratmakta! Tam doğru yolu buluyorum Ama usanmadın beni saptırmaktan! Kandırmaktan, dahil mi aşk'a haksızlıklar? Vazgeç beni korkutmaktan! Bi' kez olsun sadık kal yâr. (Sadık kal yâr) Anlatsam "kış" Ama anlatmazsam "gece" kalırım! Bana güneş olmuş bi' gülüşün ve Bi' fotoğrafınla bulmak "sabahı" . (Hahh) Kıyaslamak değil! Ama gitmen bile yarımdı sanırım Sen bende belki gökyüzüsün Ama ben sende bi' yaprak kadarım! (Yaprak kadarım) Masum dediğimiz insanlar bizi kirletmişler Seni o kadar korumama rağmen Kendi renklerine benzetmişler! Herkesleştin bana artık Bütün bu hasrete sabr etmişten Ben seni unutmadım, "vazgeçtim" Sen bana yine "kaybetmiş" de (kaybetmiş de) Tam bitmişken ara bir sokakta görmek yüzünü Her şey baştan başlayamaz! Son oldu artık yutamam sözümü Sana artık çıkmaz bu sokak Başka bi' yolu yok kalmadı çözümüm Çok parçaladım ama geçti Dur daha söylemedim son sözümü!