quantus tremor

Dies irae, dies illa,

solvet saeculum in favilla,

teste David cum Sibylla.

Quantus tremor est futurus,

quando iudex est venturus,

cuncta stricte discussurus.

Tuba mirum spargens sonum

per sepulcra regionum,

coget omnes ante thronum.

Mors stupebit et natura,

cum resurget creatura,

iudicanti responsura.

Liber scriptus proferetur,

in quo totum continetur,

unde mundus iudicetur.

Iudex ergo cum sedebit,

quidquid latet apparebit:

nil inultum remanebit.

Quid sum miser tunc dicturus?

quem patronum rogaturus?

cum vix iustus sit securus.

Rex tremendae maiestatis,

qui salvandos salvas gratis,

salva me, fons pietatis.

Recordare Iesu pie,

quod sum causa tuae viae:

ne me perdas illa die.

Quaerens me, sedisti lassus:

redemisti crucem passus:

tantus labor non sit cassus.