Shayad Nemidooni

شاید نمی دونی چیکار کردی

انکار نغهمیدی کجا بودم

تو روی بال زندگی در اوج

من زیر پای مرگ رها بودم

انگار نمی دونی

اسیر ترس بودم

به مویی وصل بودم

تا تو دستات سایه بونم شد

شاید نغهمیدی

که گنگ و گیج و حیرون

اسیر بودم و داغون

تا تو چشمات آشیونم شد

تو قلبم رو به آسونی

از یه خواب زمستونی

از آشوب و پریشونی

از یه سیلاب بارونی

نجاتش دادی و عشق دادی و شاید نمی دونی

که قلبم رو به آسونی

از یه سیلاب بارونی

نجاتش دادی، راهش دادی و خودت نمی دونی