Piosenka bez sensu

Z tych samych słów, z tych samych zdań i prawd

Układa się w wariacki wiersz ten świat

Mówimy tak samo i niby to samo, lecz gdzie

Gdzie w myśli gonitwie wśród zdarzeń i fikcji sens, no gdzie

Gdzie tutaj rym, gdzie tutaj rytm, kto wie

Gdzie padło to pierwsze ze słów, no gdzie

Czy tam się zaczyna proza, gdzie poemat kończy się, czy

Czy sylab ilością daje się tak prosto mierzyć treść

Najgłupszy wiersz też ma swój kres, to fakt

Podobno też jest końca bliski świat

Ja mam tę nadzieję, choć coraz mniej takich klątw, że

Że jednak ktoś po mnie dopisze ten dalszy ciąg