เลี้ยงไข้

Clear..!!

เกิดความสงสัยในตัวคุณหมอ กับโรคร้ายที่รอรับการรักษา

จ่ายยาทุกวันก็ไม่เห็นว่ามันจะดีขึ้นเลย ก็อย่างที่เคย ก็มีแต่วัดความดัน

ปล่อยให้ฉันตาย ก็คงจะดีกว่านัก เอะอะให้พัก อยู่แอดมิดกันไป

พอเหมือนจะหาย ก็อ้างอาการไม่น่าไว้ใจ คอยหลอกให้เรา เอาแต่หลงงมงาย

ต้องตกเป็นทาสไอ้คนใจร้าย ที่แอบอ้างการวินิจฉัย เพื่อประโยชน์ส่วนตัว เห้ย

คุณหมอ เมื่อไหร่ผมจะหายดี ตอนนี้ ผมเจ็บปวดเกินจะทน

อย่ายื้อ เพื่อเพียงแค่จะตักตวงกอบโกยเข้าตัว อย่าเลี้ยง ไข้คนป่วยๆอย่างผม

เกิดความสงสัยในตัวเธอนั้น ความรักที่ฝัน มันมีจริงรึเปล่า

จูบกันทุกวัน แต่มันก็เหมือนไม่มีหัวใจ ซ้ำยังทำร้าย คล้ายกับไร้ตัวตน

ความรักครั้งนี้ มันก็คือโรคร้าย เธอเก็บฉันเอาไว้ เพื่อประโยชน์ส่วนตัว

พอจะบอกลา เธอก็มาโอดโอยทำสั่นระรัว จะปั่นหัวให้ฉัน กลับไปหลงงมงาย

ต้องตกเป็นทาสไอ้คนใจร้าย ที่แอบอ้างว่าใจรัก เพื่อไว้คอยแก้เหงา เห้ย

ที่รัก รบกวนช่วยปล่อยฉันที ตอนนี้ รู้ดีว่าเธอไม่รัก

อย่าชักแม่น้ำทั้งปวงถ้าเธอไม่คิดที่จะจริงใจ อย่าเลี้ยงไข้ คนป่วยๆอย่างผม

ที่รัก รบกวนช่วยปล่อยฉันที ตอนนี้ รู้ดีว่าเธอไม่รัก

อย่าชักแม่น้ำทั้งปวงถ้าเธอไม่คิดที่จะจริงใจ อย่าเลี้ยงไข้ คนป่วยๆอย่างผม

เธอ เธอ พอสักที ไม่รักษาก็อย่ามาหวังดี ไม่ ไม่ พอสักที..Ahhh!!

Ooh...Ahh...Honey...Doctor !!

ความรักครั้งนี้มันก็เป็นเพียงโรคร้าย