ភូមរាអភ័ព្វ

ផ្ការីកផ្ការោយ អស់ហើយសម្រស់អើយ

មិននឹកស្មានសោះ ថាអស់ហើយសង្ឃឹម

ថ្ងៃមុនផ្កាធ្លាប់ រីកស្រស់ញញឹម

ជាទីសង្ឃឹម នៃចិត្តកំព្រា

ឥឡូវរលាយ បាត់ទាំងស្រមោលអើយ

គេបំភ្លេចចោល លែងខ្ចីហើយនឹកនា

ណ្ហើយទ្រាំទ្រាំទៅ តាមកម្មវេរា

យើងគ្មានវាសនា នឹងបាននាងទេ

លូកថ្លើមខ្ញុំហើយ ថែមបញ្ឈឺរចិត្ត

ស្រីគេមិនស្និត នៅតែខំស្នេហ៍

បើមិនខ្មាសខ្ញុំ គង់ខ្មាសខ្មោចដែរ

លាហើយក្ដីស្នេហ៍ ព្រួលប្រែសាមណ

កួរក្ដៅចិត្តណាស់ សែនខ្មាសធម្មជាតិអើយ

មិនចង់រស់ទៀត ខ្មាសញាតិសណ្ដាន

ជាតិមុខជាតិក្រោយ កុំឱ្យជួបប្រាណ

ស្រីចិត្តសាមាណ ទុកប្រាណសាងផ្នួស