Πόσο

Ξέρουν τι κάνεις και ξέρουν τι είπες

Εκεί που η μαγκιά δεν περνάει απ' τους λίτες

Απ' τον Βενέτικο ως τις Μαλδίβες

Πιάσαν τον Μάη, όχι τους dealers

Κερνάνε τον ξάδερφο δυό αμανίτες

Χορεύουν Βαλκάνιοι, Ασιάτες στις μύτες

Να μην σηκωθεί η κοινωνία και γίνει ληστεία

Και πέσουν δεξιοί κρυφοχίτες

Αλλάξαμε φίλε πονέσαμε

Πληγές ανοιγμένες δε δέσαμε

Θυμάμαι που λες όταν πέσαμε

Τις τύχες μας αλυσοδέσαμε

Ψυχή ραγισμένη απ'την πίεση

Ακόμα δεν δέχεται ίαση

Η φτώχεια τρελέ καταπίεση

Παθαίνω στα χιόνια ηλίαση

Πόσο να μπορεί, πόσο να μπορεί

Όλο μου το είναι να μην απορεί

Ότι αγαπάω δεν με συγχωρεί

Κι όμως η καρδιά μου είναι ευρύχωρη

Πόσο να μπορεί, πόσο να μπορεί

Όλο μου το είναι να μην απορεί

Ότι αγαπάω δεν με συγχωρεί

Κι όμως η καρδιά μου είναι ευρύχωρη

Να γίνεσαι αέρας στην πλάτη μου

Δωσ' μου φτερά να πετάω

Να γίνεις αυτό που δεν σ' άφησαν

Όταν τους είπες γι αυτό προχωράω

Το φίμωτρο δεν το φοράω

Το πλήθος δεν ακολουθάω

Έχω πεινάσει κάποιες φορές

Γι αυτό με το δράμα γελάω

Πέφτω κάτω στα χορτάρια

Με γελάσαν στο χωριό

Έβγαλα παρά στα ζάρια

Κι άιντε πως να κοιμηθώ

Πέφτω κάτω στα χορτάρια

Με γελάσαν στο χωριό

Έβγαλα παρά στα ζάρια

Κι άιντε πως να κοιμηθώ

Πόσο να μπορεί, πόσο να μπορεί

Όλο μου το είναι να μην απορεί

Ότι αγαπάω δεν με συγχωρεί

Κι όμως η καρδιά μου είναι ευρύχωρη

Πόσο να μπορεί, πόσο να μπορεί

Όλο μου το είναι να μην απορεί

Ότι αγαπάω δεν με συγχωρεί

Κι όμως η καρδιά μου είναι ευρύχωρη

Πόσο να μπορεί, πόσο να μπορεί

Όλο μου το είναι να μην απορεί

Ότι αγαπάω δεν με συγχωρεί

Κι όμως η καρδιά μου είναι ευρύχωρη

Πόσο να μπορεί, πόσο να μπορεί

Όλο μου το είναι να μην απορεί

Ότι αγαπάω δεν με συγχωρεί

Κι όμως η καρδιά μου είναι ευρύχωρη