Die Stadt

Grau die Stadt und grau ist der Strom

Bloot es ruut, un alt es d'r Dom

Minsche krümmen sich, Elend vür Nuut

Prunk un Stüüz, em Dreck litt Bruut

Mol' se dir schön, vun mir us en Jold

Mol' se dir heil, dann drääs de kein Schuld

Mol' dat se dir et letzte noch nimmp

Mol' se rich, un alles stemmp

En dieser Stadt jitt et Joode un Schläächte

Schwache un Starke, met jet en de Mau

Arme un Riche un Linke un Räächte

Einer es brav, dä andere schlau

Alt, die Stadt, doch ennerlich jung

Schwer verjeff un doch hätt se Schwung

Schriev' he lijjen de Lück en d'r Soot

Schriev' he jitt et Lück met Moot

Alles stemmp un alles stemmp nit

Schlaach ene Arme, dann bes de en quitt

Klüngel es e krank Sediment

Wer drüvver laach, die Stadt nit kennt

Mer fiere vaterstädtische Feste

Karneval fiere sujar schon uns Pänz

Mer sin em Fiere noch immer de Beste

Dat met d'r Heiterkeit nemme mer äänz

Kölsch heisst Bier - katholisch ist kölsch

Paafe un Puffs, Jeschwüre d'r Zick

Rotz un Wasser kriesche nur mer

D'r Kreech es noh - un die Hoffnung wick

Pänz am frech, un Kinder han Jlöck

Schlemm, die Stadt, doch ich kumm zoröck

Vill es mies - un dat ben ich satt -

Ich vermesse nur die Lück us d'r Stadt

Lück met Jewesse un Lück met Jewehre

Fremde un Türke; d'r Tünnes un Schäl

Schloppkraade, Hillije un stolze Prolete

Liebe määt jung - un Neid määt jääl

Ob söös oder better - do muss övverlääve

Joot oder schlääch - et es ming Stadt