Agioklima

Να 'μουν τ' αγιόκλημα που απ' την αυλή σου

Ψηλά στον τοίχο σου σκαλώνει, ανθεί

Που με τη δρόσο σου, με την πνοή σου

Πάντα δροσίζεται, και πάντα ζει

Στο παραθύρι σου να 'ρθώ να στήσω

Κλωνάρια πράσινα για ν' ακουμπάς

Στρώμα, προσκέφαλο να σου χαρίσω

Να γέρνεις ήσυχα, να μ' αγαπάς

Ν' ανακατώνουνται, να γίνουντ' ένα

Να κουβεντιάζουνε αδελφικά

Τα λουλουδάκια μου τα μυρωμένα

Με τα μαλλάκια σου τα καστανά

Χωρίς εσένανε να μην ανθίζω

Χωρίς εμένανε να μη γελάς

Την ευτυχία μου να σου χαρίζω

Την ομορφια σου εσυ να μου σκορπάς

Στο παραθύρι σου να 'ρθώ να στήσω

Κλωνάρια πράσινα για ν' ακουμπάς

Στρώμα, προσκέφαλο να σου χαρίσω

Να γέρνεις ήσυχα, να μ' αγαπάς