Wij, Doodsdromers

In de schaduw van het bestaan

Gedempt licht in een kamer vergaan

Wij dooddromers stil en verloren

Wachten op de dood sinds we zijn geboren

Samen in het duister eenzaam maar verenigd

Onze zielen fluisteren door het lot toegewijd

Wij dooddromers in stilte we vergaan

Wachtend op de koude hand die ons komt halen

een voor een

Vergeten door de wereld verborgen in de nacht

Onze fluisterende gedachten volgen de maan haar kracht

Elke adem een echo in de leegte van ons bestaan

Verloren in de tijd stilstaan

De dood een trouwe vriend fluistert ons namen zacht

Eén voor één in de eeuwige nacht

Onze ogen gesloten onze harten koud

 In deze kamer waar wanhoop zich ontvouwt

Samen in het duister eenzaam maar verenigd

Onze zielen fluisteren door het lot toegewijd

Wij dooddromers in stilte we vergaan

Wachtend op de koude hand die ons komt halen

een voor een