Ev Gibi

Yeniden gitmeni görsem, bu defa arkamı dönmem

Basarım kalbimdeki tüm kırıklara

Öyle bir gitmekti ki bu

Sanki bir nispetti bu sokaktaki tüm ayrılıklara

Sanki şehirden büyüktü yaram

O an çökünce kaldırımlara

Ölsem de gülümserdim

İnan değerdi yanımdayken attığın adımlara

Bu kadar uzaktan gülüşünü izleyemem ki

Yeniden bize "Biz" diyemem

Tuhaf ama sarılırım elbet seni görsem

Ama nefretimi de gizleyemem

Beni nasıl ve kimde unuttuğunu bilemem

O yüzden hatırla ve "Sev yine" diyemem

Her şeye rağmen

Yine de bi' başkası kalbimi söker ama giremez

Uzaktan gören eve döndüm sanar

Neresinden dönsem zarar

Üzgünüm iyileşmedi açtığın yara

Yaşamadan öl ki yaşattığını bana, iyi ol

Bunun aksini kaldıramam

Yine ben mi bu kendini kandıran adam?

İyi bak bu yarattığın adama

Değdi mi gidip beni sattığın adama?

Seni bildim ev gibi, daha geri dönemem

Acıtır dikenlerin, sarılıp düzelemem

Beni koydun omzuna, kimi sevdin bilemem

Sana küskünüm gibi ama nefret edemem

Seni bildim ev gibi, daha geri dönemem

Acıtır dikenlerin, sarılıp düzelemem

Beni koydun omzuna, kimi sevdin bilemem

Sana küskünüm gibi ama nefret edemem

Kaderime söyle, ömrümün kalanını yanına bıraksın

Unuturum her şeyi yeter ki saçları gözümü kapatsın

Bir evimiz olsun kedi ve köpekler kapımıza yatsın

Güneşe gerek yok, gözlerinde doğup yine gözlerinde batsın

Sensiz geçen her gün daha uzun gibi bana bin seneden

Ferhat'a, Mecnun'a şaşıranlar bir de bizi bilse ne der?

Ters yön bile olsa "Kader" demişim senin gittiğin yöne ben

Gülüşümle gözümdeki yaşların toplamı sen eder

Seni bildim ev gibi, daha geri dönemem

Acıtır dikenlerin, sarılıp düzelemem

Beni koydun omzuna, kimi sevdin bilemem

Sana küskünüm gibi ama nefret edemem

Seni bildim ev gibi, daha geri dönemem

Acıtır dikenlerin, sarılıp düzelemem

Beni koydun omzuna, kimi sevdin bilemem

Sana küskünüm gibi ama nefret edemem