LUDZIE WIDMA

Zawsze chciałam mieszkać w dużej metropolii

Tej stolicy sztuki, biznesu, historii

Tutaj ludzie przecież większych są ambicji

Dzisiaj widzę jak tu dużo hipokryzji

Niby dach nad głową mam

Na dużym osiedlu mieszkam

Ale to nie jest mój dom

Gdzie brak bliskiego człowieka

Te budynki zamieszkują ludzie widma

Poznasz je gdy transportuje was do mieszkań winda

I oprócz do widzenia z ust ich więcej nic już się nie dowiesz

Chociaż każdy z nich na pewno swoją własną ma historię

To ten wiek kiedy zaczynasz już rozumieć

Domem nie są ściany, dach czy też fizyczne miejsce

Ale ktoś kto sprawi, że poczujesz w końcu się bezpiecznie

I dla niego w swoim łóżku obok wolne trzymasz miejsce

Patrzysz na te bloki z dziesiątego piętra

Myślisz jaka będzie twych rozmyślań puenta

Iść pod Newonce czy już czas Tinder pobierać

Chciałbyś kogoś poznać i nie ma co ściemniać

Bo niby dach nad głową masz

W za drogim mieszkaniu mieszkasz

Ale to nie jest twój dom

Gdzie wieczory wciąż sam spędzasz

Te budynki zamieszkują ludzie widma

Poznasz je gdy transportuje was do mieszkań winda

I oprócz do widzenia z ust ich więcej nic już się nie dowiesz

Chociaż każdy z nich na pewno swoją własną ma historię

To ten wiek kiedy zaczynasz już rozumieć

Domem nie są ściany, dach czy też fizyczne miejsce

Ale ktoś kto sprawi, że poczujesz w końcu się bezpiecznie

I dla niego w swoim łóżku obok wolne trzymasz miejsce

Ludzie widma a-a-a-a

Ludzie widma a-a-a-a

Ludzie widma a-a-a-a

Ludzie widma a-a-a-a

(Ludzie widma a-a-a-a

Ludzie widma a-a-a-a

Ludzie widma a-a-a-a)