vantablack

Śpiewałem kołysankę, siedziałem smutnym rankiem, na ręce świecił Cartier i wszystko było piękne

Poznałem koleżankę, jej oczy były ciemne, horyzonty szerokie

Palenie miała swoje i miała swoje nastroje, i literkę pod okiem

Znała moje przeboje i nie takie muzyczne, a takie osobiste

Mówię jej zamknij - mmm... bo jestem tak spokojny, za chwilę się rozmyślę

Sumienie miałem czyste, spojrzenie nawet bystre, jak na wypitą liczbę

I to co zapamiętam, to nasz spacer na cmentarz i historie kosmiczne

Kokardki choć komiczne, to kurwa tak urocze, że chciałem mieć je wszystkie

Ile jeszcze minie lat...

Powiedz im, ile jeszcze minie lat...

Mijałem się z poklaskiem, jakbym żegnał się z światłem i mrokiem co za rogiem, nikt na mnie nie czekał

A kiedy świat się kończył i upadało wszystko, myślałem że to beka

I widziałem się z diabłem, i widziałem się z Bogiem, jak ona z psychologiem

I czułem od nich trwogę, chociaż po paru chwilach, stałem się ich nałogiem (hej)

I muzyką dla miasta, które nigdy nie zaśnie i nie ma tylu świateł

A w pustych, ciemnych bramach rozgrywamy swój dramat i każdy to bohater

Jak każdy wariat lubi, to co najbardziej zgubi i wiruje nad światem

A noce tak się kończą, że już nie tylko kacem, a umiera przyjaciel

Opowie mi... minie lat...

Powiedz im, ile jeszcze minie lat...

Niech to trwa...

Niech to trwa, na horyzoncie gęsta mgła

Ilu ich, nie pytaj co im robię w grach

W pięknych snach, możemy spalić cały świat

Niemy film, a chcę krzyczeć każdego dnia

Ej

Śpiewałem kołysankę, na niebie wisiał księżyc, jedyne co pamiętam, że Ciebie tam nie było

Ja chcę zawisnąć obok, nie wierzę w żadne słowo, nie wierzę więcej w miłość

I zanim ja tam wejdę, dawno zgubisz sukienkę i będziesz skuta lodem

I choć ciągle zamarzam, to z każdym swoim krokiem, chcę iść za Tobą w ogień

Niech to trwa, na horyzoncie gęsta mgła

Ilu ich, nie pytaj co im robię w grach

W pięknych snach, możemy spalić cały świat

Niemy film, a chcę krzyczeć każdego dnia