Peron Drugi

Zostań

Potrzebuję Cię tu

Potrzebuję Cię, potrzebuję Ciebie znów

To co w sobie mam tylko ciągnie mnie w dół, dlatego

Zostań, potrzebuję Cię tu

Potrzebuję Cię, potrzebuję Ciebie znów

Poukładaj mi sny, jeden z nich na pewno to my

Klikasz Ubera, nasz moment już dawno chyba uleciał

Byliśmy jak summer-couple, ale teraz nadchodzi zima stulecia

Mówi właściciel samotnego serca, w rogu mieszkania usycha monstera

Niby żyjemy, a z poczuciem winy, bo na szafce stoją po poległych zdjęcia

To, co po nas zostanie to gwoździe w ścianie

Mówiłem "dobrze, jest dobrze", ale kłamałem

Dzisiaj smutek mam w ksywie, smutek jak Sade

Czas płynie, płynie, ja coraz mniej wyjebane mam

Jak to się stało, że przestał mi z Tobą smakować Aperol

Dokąd zmierzamy, milczymy i chyba idziemy na rekord

Bardzo chciałbym wiedzieć, kiedy właściwie odjechał nam peron

Dlatego...

Zostań

Potrzebuję Cię tu

Potrzebuję Cię, potrzebuję Ciebie znów

To co w sobie mam tylko ciągnie mnie w dół, dlatego

Zostań, potrzebuję Cię tu

Potrzebuję Cię, potrzebuję Ciebie znów

Poukładaj mi sny, jeden z nich na pewno to my

Kiedy mi odjechał peron i znaczyłem tylko zero

Było zimno, ciemno

Bolało wszystko wewnątrz

Bolało (wszystko, wszystko)

Morale wszystko jedno

Ty dałaś szansę, cancel culture na comfort culture

Tyle miałem za uszami, że nic już prawie nie słyszałem

A próżnia między osobami wytłumia lepiej niż ściany

Jedni zaliczają plany, inni zaliczają panny

Ja już tylko chcę zaliczać życie z Tobą do udanych

Lecimy na pociąg, czarną godzinę zmienimy na złotą

A czarnych godzin naprawdę mam potąd, naprawdę mam potąd

I nieważne dokąd, ważne z kim odtąd

Sami we dwoje, pociąg przyjechał na właściwe tory

Zostań

Potrzebuję Cię tu

Potrzebuję Cię, potrzebuję Ciebie znów

To co w sobie mam tylko ciągnie mnie w dół, dlatego

Zostań, potrzebuję Cię tu

Potrzebuję Cię, potrzebuję Ciebie znów

Poukładaj mi sny, jeden z nich na pewno to my