Ο Πυρετός Του Μπάιρον

Ο Μπάιρον πίνει ο Βάκχος γελά

Κλείνει τα μάτια του στο φως της μέρας

Κουνάει τα κέρατα χτυπάει τα φτερά

Ο Μπάιρον Άγγελος ο Μπάιρον τέρας

Από τον Τάμεση ως τον Αλή

Καμία συγχώρεση καμία ελπίδα

Ίδια τα σύννεφα η ίδια πληγή

Ο λόρδος Μπάιρον χωρίς πατρίδα

Ακούς από μακριά την κραυγή

Κοιτάζοντας τους πύργους της Μάνης

Πειρατές

Πειρατές

Ήρθες ως εδώ να σωθείς

Ή μήπως ήρθες εδώ να πεθάνεις

Ιαχές

Ιαχές

Που ειν΄ το χρυσάφι σου ποιος το μετράει

Πατριδοκάπηλοι κι απατεώνες

Σ' έναν εμφύλιο κανείς δε νικάει

Αλήθεια πέρασαν δύο αιώνες

Ποτάμι ο χρόνος κυλάει αργά

Κανέναν η Άνοιξη δεν περιμένει

Μπροστά στα μάτια μας η ομορφιά

Κι εμείς ελεύθεροι πολιορκημένοι

Τόσα πολύχρωμα βεγγαλικά

Μοιάζει ασήκωτη η πανοπλία

Κάτω απ' τη μάσκα της χαμόγελα

Κι αλλάζει πρόσωπο η τυραννία

Τα άλογα μες στη βροχή

Κοιτάζουν διψασμένα τη θάλασσα

Πυρετός

Πυρετός

Είναι αυτή εδώ η ακτή

Κι αυτός ο τελευταίος που διάλεξες

Ουρανός

Ουρανός

Μοιάζουν όλα τώρα τόσο καθαρά

Μέσα στην ψυχή σου βρέχει χρόνια

Τρέμουν οι καθρέφτες

Τρέμουν τα νερά

Μια λιμνοθάλασσα αιώνια

Ο Μπάιρον σβήνει

Κι ο Βάκχος αργά φεύγει και κρύβεται

Μέσα στο πλήθος

Πες μου στ' αλήθεια τι σημαίνει σκλαβιά

Ο Μπάιρον ήρωας

Ο Μπάιρον μύθος