To Taksidi (feat. SXO, TNT, Bayman & Dj Gzas)

Έχεις μια σκέψη που 'ναι μόνιμη, μόνιμη

Αυτό το τέλος που σε τρώει για να το μάθεις δεν αργεί

Μα είναι η στιγμή τόσο επώδυνη, επώδυνη

Και το ταξίδι θα σου πει τις απαντήσεις σου

Στις τόσες ερωτήσεις σου

Μόνιμη, μόνιμη

Αυτό το τέλος που σε τρώει για να το μάθεις δεν αργεί

Μα είναι η στιγμή τόσο επώδυνη, επώδυνη

Και το ταξίδι θα σου πει τις απαντήσεις σου

Στις τόσες ερωτήσεις σου

Έμαθα μέσα απ' τα λάθη μου παρατηρώντας τον κόσμο

Απ' τα μυαλά που 'χα δίπλα μου που αμφισβητούνε τον κόσμο

Απ' τα σκυλιά που φοβόμουν γιατί ενοχλούνε τον κόσμο

Απ' τα παιδιά που θυμάμαι στις τάξεις που θα συνέχιζαν τον κόσμο

Έλα μαλάκα, κάνε πιο πέρα και δώσε το χώρο να ανθίσουν ιδέες

Σε μεγάλωσαν toxic και σε σέβομαι

Γιατί πέρασες δύσκολα

Μα δε θέλω να δικαιολογώ μια ζωή το ότι ίσως να μοιάσαμε

Και τα λέω συχνά τελευταία

Με εκείνο το αγνό το παιδί που όλοι χάσαμε

Με ρωτάει για επιλογές και για ένα πανέμορφο κάστρο Τακέσι

Και του λέω μαγκάκι μου όρμα, μα να ξέρεις ότι θα πονέσει

Μην αφήσεις κανέναν να σε κοροϊδέψει

Και αν γίνει ας έχει

Γιατί αν γίνεις μαλάκας κι εσύ

Κάποιος άλλος θα πρέπει και σένα να αντέχει

Να φροντίσεις εκείνα που θες

Και να μάθεις να σε εκτιμάς

Κόντρα σε όλα να πας

Κάνε το αν μ' αγαπάς

Αγκάλιασε τις ενοχές που σου δώσανε να κουβαλάς

Κι άσε το κόμπο που 'χεις στο λαιμό να ξεσπάει που και που

Αυτό κάντο για μας

Έχεις μια σκέψη που 'ναι μόνιμη, μόνιμη

Αυτό το τέλος που σε τρώει για να το μάθεις δεν αργεί

Μα είναι η στιγμή τόσο επώδυνη, επώδυνη

Και το ταξίδι θα σου πει τις απαντήσεις σου

Στις τόσες ερωτήσεις σου

Μόνιμη, μόνιμη

Αυτό το τέλος που σε τρώει για να το μάθεις δεν αργεί

Μα είναι η στιγμή τόσο επώδυνη, επώδυνη

Και το ταξίδι θα σου πει τις απαντήσεις σου

Στις τόσες ερωτήσεις σου

Συχνά επιλέγω να απεμπλακώ απ' το κόσμο να ξεκουραστώ

Κρατάω τα γέλια μας σελιδοδείκτη μην τύχη και κάπου χαθώ

Φοράω τα παλιά μου παπούτσια και μπαίνω ξανά στο χωμάτινο γήπεδο

Στήνω και πάλι παιχνίδι σηκώνω γιακά είμαι ελεύθερος libero

Χαϊδεύω με τόση χαρά μέσα στο πατρικό μου τον πρώτο μου σκύλο

Ξεχνάει το μυαλό μα είναι αίσθηση εκεί ζωντανή στις άκρες των δαχτύλων

Κοίτα μωρό μου να ξεβολευτείς και άμα λάχει να φας το κεφάλι σου

Μην μου μένεις δεμένος στον κάβο μην μάθεις να πλέεις μόνο στο λιμάνι σου

Τράβα σπαθί και στο δόξα πατρί κάρφωσ' τ' αύριο στα μάτια του ανάμεσα

Μετά τράβα κουπί να χαθείς στην φουρτούνα μέσα στην πιο άγρια θάλασσα

Τις ουλές και τις χαραγματιές να τις φέρεις παντού σαν ήταν παράσημο

Δεν υπάρχει απ' το τέλειο μέσα στον ντουνιά άλλο πράγμα που να 'ναι πιο άσχημο

Να ζωντανεύεις ανθρώπους και να σκοτώνεις μονάχα το μίσος τους

Να μη σε κοντύνει κανένας ποτέ στάσου απέναντι σε όλους σαν ίσος τους

Να μάθεις μέσα απ' τα λάθη σου παρατηρώντας τον κόσμο

Από μυαλά που 'χεις δίπλα σου που αμφισβητούνε τον κόσμο

Έχεις μια σκέψη που 'ναι μόνιμη, μόνιμη

Αυτό το τέλος που σε τρώει για να το μάθεις δεν αργεί

Μα είναι η στιγμή τόσο επώδυνη, επώδυνη

Και το ταξίδι θα σου πει τις απαντήσεις σου

Στις τόσες ερωτήσεις σου

Μόνιμη, μόνιμη

Αυτό το τέλος που σε τρώει για να το μάθεις δεν αργεί

Μα είναι η στιγμή τόσο επώδυνη, επώδυνη

Και το ταξίδι θα σου πει τις απαντήσεις σου

Στις τόσες ερωτήσεις σου