กลับกลาย

ท้องฟ้าย่อมมีเวลาเปลี่ยนสี

ลำธารที่มี ย่อมมีวันหนึ่งแห้งเหือดหาย

เมื่อร้อนแล้ง ไม่มีเมฆฝนมาโปรยปราย

ลมเย็นสบาย ก็พัดแปรเปลี่ยนทิศทาง

เพราะทุกๆอย่าง รอบข้างเราเคลื่อนไหว

และทุกๆอย่าง ทำคนรอบข้างเราเปลี่ยนไป

บอกคำรัก ซ้ำ ๆ ยังเบื่อฟัง

ป้อนคำหวาน ซ้ำครั้ง ยังจืดจาง

เพราะทุกๆอย่าง รอบข้างเราเคลื่อนไหว

เพราะทุกๆอย่าง ทำคนรอบข้างเราเปลี่ยนไป

เหมือนมีใครผ่านมาผ่านไป แล้วจากจร

เวิ้งว้าง เดินสู่เส้นทางการสูญเสีย

สัญลักษณ์ที่มี ก็พลันมาเสื่อมสลาย

รสรัก ที่เคยหวานฉ่ำมากลับกลาย

เปลี่ยนแปลงง่ายดาย

เหมือนคนไม่เคยรู้รักกัน

เพราะทุกๆอย่าง รอบข้างเราเคลื่อนไหว

เพราะทุกๆอย่าง ทำคนรอบข้างเราเปลี่ยนไป

เหมือนมีใครผ่านมาผ่านไป แล้วจากจร

เวิ้งว้าง เดินสู่เส้นทางการสูญเสีย

สัญลักษณ์ที่มี ก็พลันมาเสื่อมสลาย

รสรัก ที่เคยหวานฉ่ำมากลับกลาย

เปลี่ยนแปลงง่ายดาย

เหมือนคนไม่เคยรู้รักกัน

เพราะทุกๆอย่าง รอบข้างเราเคลื่อนไหว

และทุกๆอย่าง ทำคนรอบข้างเราเปลี่ยนไป

หยุดตอกย้ำ ความผิดชอกช้ำที่ผ่านมา

เหนื่อยและล้า ค้นเค้นหารัก คนมากใจ

เพราะใจของคน ย่อมมีเหตุผลที่จะไป

เพราะโลกกว้างใหญ่ เธอมีที่ไปในที่ดีกว่า