Yüreğimden Sessiz

Gökyüzü gri içimde bir sızı

Kaçsam da kendimden peşimde izi

Kırık bir aynada yansır yüzüm

Her bakışta geçmişle savaşır sözüm

Bir gece daha sessizlikte boğulur

Aklımda yankılanan sesin son bulur

Köprüler yanar arkamda duman

Adımlarım yavaş bu yol beni yorar

Ellerim titrer kalbim taş kesilir

Unutulmaz bir aşk hep içime sinir

Görünmez duvarlar hapseder ruhumu

Yarına dair bir ışık bulur muyum

Yıllar geçse de izlerin silinmez

Küllerimde saklı her cümlen bekler

Ama bil ki yanarım alevler içinde

Sana dair bir düşte kalırım derinde

Eğer bir rüzgar olup geçebilsem

Savrulsam uzaklara yine seni seçsem

Karanlık bir yol sonu belirsiz

Ama hep sana çıkar yüreğimden sessiz

Bir zamanlar güneş gibiydin parlaktın

Şimdi ise karanlığın ortasında saklısın

Her kelime bir yara her an bir iz

Silinmez hiçbir şey geçmiş hepimiz

Duvarda gölgeler dans eder sessizce

Hayalini çiziyor zihnimde gizlice

Belki bir gün kavuşuruz diyerek

Her gece seni düşünmek bir görev

Sokaklarda yankılanan adımlar

Kayıp bir ruhum hiç kapanmaz yaralar

Bir nefes alsam da içime huzur dolmaz

Bu yangın içimde başka bir şey olmaz

Aşk bir deniz gibi ben boğulan gemi

Kaybolmuş kaptan yönüm bile belli

Ama bil ki ararım seni her adımda

Küllerimden doğarım yine seninle anımda

Eğer bir rüzgar olup geçebilsem

Savrulsam uzaklara yine seni seçsem

Karanlık bir yol sonu belirsiz

Ama hep sana çıkar yüreğimden sessiz