16

Bu karanlık ele geçiriyo beni Ama dayanamıyorum artık, artık.Yakalandım- yine deviriyo beniAma savunamıyorum artık.

Düştükçe güçleniyor içimdeki düşman.Kalktıkça geberiyorum elimde isyan var.Gördükçe daralıyorum ve sonu hüsranlar.Bedenim temiz değil ellerimse kara kaplı.Dertlerim de başa sardı yapıştıkça yarabandı tutmaz.

Soframın müdavimi kurtlar var!Ailem dediklerim kurtarmaz.Şehir de kayıp gri bulutlardan.Ruhumda derin derin kesikler var.

Yine de uslanmam sürekli suçlarlar beniYapıştı lekeleri ısrarla.Karıştım izler var.Kafamda sesler var.Kuyumda isyan var.

-

İçtikçe düzeliyo mu kendime soruyorum bu son olur diyip diyip bozdum tüm kilitleri.Kendimi buluyorum aslında tanıdıkça inatlaşıp ölüyorum.Yalancı bakışların arasında yürüyorum,Alaycı gülüşlerin ortasında boğulsunlar onlar.Yavaşça büyüyorum yok oldukça korku ben bu kasırganın ortasında kalıyoken onlar bi hoş!

Yollar da çok tabi düşe kalka sorsan da boş bana koymaz ki koç.Elim kolum bağlı benim yine de yansam da çok küllenip kalsam da hoş.Sövüp sövüp koşuyorum durmadan bu adım adım boşluklara doğru.Savaşlara doğdum.Çiçeklerim solgun.Ben istemedim 16’ımda kader gelip beni kendi vurdu.