Tanha Mandam

تنها ماندم

تنها ماندم

تنها با دل بر جا ماندم

چون آهی بر لب ها ماندم

راز خود به کس نگفتم

مهرت را به دل نهفتم

با یادت شبی که خفتم

چون غنچه سحر شکفتم

دل من، ز غمت، فغان برآرد

دل تو، ز دلم خبر ندارد

دل تو، ز دلم خبر ندارد

پس از این، مخورم فریب چشمت

شرر نگهت اگر گذارد

شرر نگهت اگر گذارد

وصلت را ز خدا خواهم

از تو لطف و صفا خواهم

کز مهرت بنوازی جانم

عمر من به غمت شد طی

تو بی من من و غم تا کی

دردی هست نبود درمانش

تنها ماندم

تنها ماندم

تنها با دل بر جا ماندم

چون آهی بر لبها ماندم