Za mahoniowym blatem
Schowana tu przed światem
Wciąż czekam na znajomy dobrze dźwięk
Bezsenny świat wpisany
Pomiędzy cztery ściany
Oddycham, choć powietrza coraz mniej
Uuu, jaki dziwny świat
Świat pół łez, pół tonów
W słuchawce telefonu
Zadzwoń, bo ta cisza mży tęsknotą
Błądzi wciąż, nadziei nie przynosząc
Zadzwoń, bo ta cisza płacze deszczem
Zimno z nią, więc proszę zadzwoń wreszcie
I nie zapomnij proszę,
Że pod tym szklanym kloszem
Umieram wciąż czekając na twój znak
Uuu, jaki zimny świat
Świat pół łez, pół tonów
W słuchawce telefonu
Zadzwoń, bo ta cisza mży tęsknotą
Błądzi wciąż nadziei nie przynosząc
Zadzwoń, bo ta cisza płacze deszczem
Zimno z nią, więc proszę zadzwoń wreszcie
Kropla po kropli opada
Jeszcze czas...
