Når alle saman er med

Ein er for, og ein er mot.

Ein er klok, ein idiot.

Ein har feil, og ein annan har rett.

Visste eg kven som var kven,

så var det vel lett.

Ein er sterk, og ein er veik.

Ein sto i kø, ein annan sneik.

Ein gjer godt, og ein annan gjer vondt.

Og ein reparerar, det ein annan slær sundt.

Det er ei fin fin balanse,

og det er godt for meg og deg

at nokon fann opp opp,

og nokon fann opp ned,

nokon som fann inn,

slik at eg kunn’ finne ut

at når

alle sammen er med,

alle sammen er med,

når alle, alle, alle, alle, alle saman er med

finns det grunn te’ vera,

er det greit å vera

mot.

Ein er fin, og ein er stygg.

Ein er farleg, ein er trygg.

Ein er svart til sinns, og ein annan kvit.

Nokon slepp lett, og nokon dei slit.

Det er ei fin fin balanse,

og det er godt for meg og deg

at nokon fann opp opp,

og nokon fann opp ned,

og nokon som fann inn,

slik at eg kunn’ finne ut

at når

alle saman er med,

alle saman er med,

når alle, alle, alle, alle, alle saman er med

finns det grunn te’ vera,

er det greit å vera

mot.

Det er ei fin fin balanse,

og det er godt for meg og deg

at nokon fann opp opp,

og nokon fann opp ned,

og nokon fann inn,

slik at eg kunn’ finne ut

at når

alle er med,

når alle er med,

når alle, alle, alle, alle, alle saman er med

ja når alle saman er med,

når alle saman er med,

når alle, alle, alle, alle, alle saman er med

ja når alle saman er med,

ja alle saman er med,

når alle, alle, alle, alle, alle saman er med

finns det grunn te’ vera,

er det greit å vera

kan det vera lurt å vera

er det godt å vera

mot.