Bana Ne Yaptın

Bugün günlerden hiç Benim adım yok Kanatlanıyor içimden binlerce siyah kelebek Savruluyor rüzgârda yaprak gibi Kalbim Uzaklarda bir yerde Kalbim kayıp Sessiz, yorgun, ağır Göz kapaklarım kapanıyor yine Yine Yıkık dökük Bu şehrin duvarları birer birer üstüme yıkılıyor yine Yine Kuş sürüleri terk ederken bu şehri Ardında yoksul ve kimsesiz çocuk gibi Bırakıyor yine Yine Ve sonbahar sinsice yaklaşarak Peşinde köpek gibi bir yalnızlığı üstüme Sürüklüyor yine Yine Sözler hep yalan, yeminleri unut Bir veda, bir sebepsiz tokat gibi Çarpıyor yine Yüzüme Şarkılar yalan, duyduklarını unut Bir hikâye rüzgârın ellerinde Savruluyor yine Yine Kestim, akıttım Damarlarımdaki kanımda akan o kirli siyah yalanları Olmadı Sildim, çıkardım Yüzümden kazıdım yüzüme çizdiğin o siyah derin yazıları Olmadı Kustum, tükürdüm İçimde senden kalan o keskin, o acıtan hatıraları Olmadı Söktün, defalarca diktim O küçük ellerinle açtığın ve sızlayan bütün yaralarımı Olmadı Bana ne yaptın? Sadece sessizce durdum ve izledim öylece Bir meleğin ellerindeki kaderimin sökülüşünü Bunu niye yaptın? Sadece sessizce durdum ve izledim öylece Bir meleğin ellerindeki Ölümümü Sadece sessizce durdum ve izledim öylece Bir meleğin ellerindeki ölümümü Göremiyorum, duyamıyorum Artık dokunamıyorum, çocuk Anlatamıyorum, anlatamıyorum Artık ağlayamıyorum, çocuk İnanmıyorum, inanmıyorum Artık inanamıyorum, çocuk Bilmiyorum, bilmiyorum Artık sevemiyorum, çocuk Bana ne yaptın? Sadece sessizce durdum ve izledim öylece Bir meleğin ellerindeki kaderimin sökülüşünü Bunu niye yaptın? Sadece sessizce durdum ve izledim öylece Bir meleğin ellerindeki Ölümümü Tüm maviler kirli şimdi Ve tüm beyazlar utanç içinde Ve ben sadece Uyumak istiyorum Çok, çok teşekkürler