Sólstöður

Á sólstöðum í svartnætti tunglið geislum grætur Vetrarnótt við erum þínar sönnu svörtu dætur Norðurljósa litamynstur lokkar okkur nær Hrímiþakin snævibreiðan, glitrandi og skær Í ljósadýrð við lifnum við og seint þá dansinn dvín Aldrei, aldrei fara frá mér, vetrarnóttin mín Fallin út í fjarskann fjúka fölnuð blöð af rósum Nornir kveða upp anda undir köldum norðurljósum Kælan Mikla dansar undir köldum norðurljósum