เหลือ

กี่ครั้งที่พยายามทำความเข้าใจ

ว่าอะไร ที่ทำให้ใคร

คนนั้นที่เคยอบอุ่นกลับเย็นและชา

ในคำร่ำลา สุดท้าย แค่

เพียงไม่นาน แค่ลมพัดผ่าน

แค่เพียงพริบตา เท่านั้น

ราวกับช่วงเวลาดีๆ ไม่เคยมีอยู่ แม้ในความเป็นจริงเราต่างรู้

ว่ามันไม่เคย เจือและจาง ลบและเลือน ได้เร็วขนาดนั้น

รู้ดีว่าวันนึงคงเป็นเพียงเศษ เสี้ยวในความทรงจำแค่เท่านั้น

ตอนนี้เพียง แค่ต้องการ ยืนและยันว่ามันยังคงเหลือ

กี่ครั้งที่ยังบังเอิญได้พบและเจอ

ได้เห็นเธอ ที่เดิมตรงนั้น

รอยยิ้มที่เคยอบอุ่นที่เคยให้กัน

แค่อยากเห็นมัน อีกครั้ง แต่

เพียงไม่นาน แค่ลมพัดผ่าน

แค่เพียงพริบตา เท่านั้น

ราวกับช่วงเวลาดีๆ ไม่เคยมีอยู่ แม้ในความเป็นจริงเราต่างรู้

ว่ามันไม่เคย เจือและจาง ลบและเลือน ได้เร็วขนาดนั้น

รู้ดีว่าวันนึงคงเป็นเพียงเศษ เสี้ยวในความทรงจำแค่เท่านั้น

ตอนนี้เพียง แค่ต้องการ ยืนและยันว่ามันยังคงเหลือ

เพียงไม่นาน แค่ลมพัดผ่าน

แค่เพียงพริบตา เท่านั้น

ราวกับช่วงเวลาดีๆ ไม่เคยมีอยู่ แม้ในความเป็นจริงเราต่างรู้

ว่ามันไม่เคย เจือและจาง ลบและเลือน ได้เร็วขนาดนั้น

รู้ดีว่าวันนึงคงเป็นเพียงเศษ เสี้ยวในความทรงจำแค่เท่านั้น

ตอนนี้เพียง แค่ต้องการ ยืนและยันว่ามันยังคงเหลือ

ช่วงเวลาดีๆ ไม่เคยมีอยู่ ทั้งที่ในความจริงเธอก็รู้

ว่ามันไม่เคย เจือและจาง ลบและเลือน ได้เร็วขนาดนั้น

รู้ดีว่าวันนึงคงเป็นเพียงเศษ เสี้ยวในความทรงจำแค่เท่านั้น

ตอนนี้เพียง แค่ต้องการ ยืนและยันว่ามันยังคงเหลือ