ดาวมหาลัย

ฮัลโหล ดาวบ่ลูกหล่า ค่า ปิดเทอมแล้วกลับมาซอยแม่เฮ็ดนาแหน่เด๊อ โอเคค่า คุณแม่ขา แค่นี้นะคะ เออ หนูดาวเป็นลูกสาวกก จบชั้น ม.6 โรงเรียนบ้านหนองใหญ่ คุณแม่ขายไร่ขายนา ส่งดาวเข้ามาเรียนมหาลัย มาเรียนอยู่ในกรุงเทพ University ที่ทันสมัย ดาวสวยดาวเริ่ดดาวเด่น คนมันสวยทำอะไรก็เด่น ก็เลยถูก Present ให้เป็นดาวมหาลัย เพื่อนๆ ที่คณะ ปลื้มดาวสุดๆ เลยอ่ะ ซัมเมอร์แม่เรียกตัวกลับมา ช่วยทำไร่ทำนาอยู่ที่บ้านหนองใหญ่ ไปอยู่บ้านป่ากับดงดาวบอกตรงๆ ว่ามันไม่ใช่ บ้านนอกขาดการพัฒนามีแต่ทุ่งนาและหมูหมากาไก่ ชาวบ้านก็ด้อยการศึกษากินแต่ปลาร้าที่ไม่พาสเจอร์ไรซ์ กินกบ กินอึ่ง กินแย้ แมงจินูน แมงจิโป่ม ดักแด้ กินแม้แต่กุดจี่ที่อยู่ในกองขี้ควาย ฮื้อ กินเข้าไปได้ไงอะ แหยะ หนุ่มๆ มีแต่ซุมโลโซ เมาเหล้าขาว เหล้าโท ซิ่งมอเตอร์ไซค์ ไม่เหมือนหนุ่ม ม.กรุงเทพ ขี่เบนซ์ ขี่เชฟ บีเอ็ม รุ่นใหม่ ลูกทุ่งฟังไม่เป็นจริงๆ ดาวชอบสตริง โฟร์มด กอล์ฟไมค์ อยากไปเมืองทองธานี ดู Academy Fantasia ก็มีแต่เสียงอีสาน นกน้อย ปอยฝ้าย คำมอด ลูกแพร เงี๊ยะ หมอล้ำ หมอลำ เซ็นทรัล โรบินสัน เดอะมอลล์ เซเว่น บิ๊กซี ไม่มีที่บ้านหนองใหญ่ มีแต่ตลาดนัดคลองถม ไร้รสนิยม ดาวรับไม่ได้ เสื้อยืดตัว 199 ไม่รู้ว่าเขาใส่ได้ยังไง เคยเดินเล่นแถวเซ็นเตอร์พอยท์ ต้องมาเดินต้อยๆไล่วัวไล่ควาย คิดมาเศร้าใจอดสู คิดถึงสังคมหรูๆ ตอนที่ดาวเรียนอยู่เป็นดาวมหาลัย เจอสังคมบ้านนอก บ้านนอก อย่างนี้ ดาวปรับตัวไม่ทันนะ ไปนาใส่เกิบส้นสูง ตกคันนาหงายท้องดาวนั่งร้องไห้ ใส่เอวต่ำสายเดี่ยวเกี่ยวข้าว ควายเถิกควายเฒ่ายืนน้ำลายไหล คุณแม่พานั่งรถอีแต๊ก หัวสั่นด๊อกแด๊ก กลับถึงบ้านเป็นไข้ อยู่มหาลัยเป็นเชียร์ลีดเดอร์ เป็นพริตตี้ เป็นพรีเซ็นเตอร์ให้มาเป็นฟาร์มเมอร์ ดาวว่า มันไม่ใช่ มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของดาวอ่ะ แม่ขาอยากกลับกรุงเทพ คิดถึงเพื่อนๆ ที่มหาลัย หนูเบื่อบ้านนอกคอกนา หยะแหยง ปลาร้า และกลิ่นโคน สาปควาย ดาวเบื่อชีวิตคันทรี่ อยากไปอยู่ ซิตี้ เป็นดาวมหาลัย อย่างหนูมันต้องอยู่กรุงเทพ ถึงจะตรงคอนเซ็ปต์ที่ดาวตั้งไว้อะ มึงสิไปตายไสกะไปโลด ให้ไปเรียนกะบ่มีประโยชน์ มาอยู่บ้านกะบ่มีประโยชน์ ไปตายไสกะไปโลด กูกะรับบ่ได้ กูกะรับบ่ได้ กูกะรับบ่ได้ อี่ดาวมหาลัย อี่พรีเซ็นเตอร์ใหญ่ กูเบิดนาไปจักท่งแล่ว มื่อได๋ มึงสิเรียนจบกับเขาจักเทียละหือ คุณแม่ขา มาว่าหนู่อย่างนี้ได้ยังไง มันเสื่อมเสียเกียรติภูมิดาวมหาลัย นะคะ คุณแม่ขา ว่าซือๆ กะไคตั๊ว กูบ่ตีนยันตกคันแท กะบุญหัวมึงแล้วตั๊ว แม่ไม่เข้าใจดาว แม่ไม่เข้าใจความเป็นดาวมหาลัย แม่ไม่เซนซิทีฟ แม่ไม่เซนซิทีฟอ่อนไหวกับเรื่องอย่างนี้หรอก มีแต่กูสิถีบมึงนั่นหละ อี่ดาวมหาลัยใหญ่ มื้อนี่หละ มึงสิ่กลายเป็นดาวรุ่ง พุ่งสู่เมรุ มึงฮู้บ่อ หื้อ