Taak

نه مهتابی نه آفتابی تو تاریکی تو کمیابی تو از خاکی تو تنهایی تو همرنگ تن مایی تو خاموشی تو کم نوری تو از آفتاب چرا دوری تو عزیز من گل ساده رفیق تو شب و باده نه خورشید باش نه چون بارون خودت باش و بیا بیرون ببین بی تو چه بی دستم ولی با تو کسی هستم کسی که توی حرفا نیست کسی که مثلش اینجا نیست و مثل اون کسی هستم که با تو دیگه تنها نیست نه من کوهم نه تو دریا نه من غایب نه تو پیدا نه دور از هم نه همسایه نه بالاتر نه همپایه نه آبادم نه ویرانی نه من بنده نه تو خانی نه من رودم نه مثل آب نه تو وهنی نه مثل خواب نه مهتابی نه آفتابی تو تاریکی تو کمیابی تو از خاکی تو تنهایی تو همرنگ تن مایی تو خاموشی تو کم نوری تو از آفتاب چرا دوری تو عزیز من گل ساده رفیق تو شب و باده نه خورشید باش نه چون بارون خودت باش و بیا بیرون ببین بی تو چه بی دستم ولی با تو کسی هستم کسی که توی حرفا نیست کسی که مثلش اینجا نیست و مثل اون کسی هستم که با تو دیگه تنها نیست نه من کوهم نه تو دریا نه من غایب نه تو پیدا نه دور از هم نه همسایه نه بالاتر نه همپایه