Eshghe Khosh Arayesh

ماه ترین ماه جهانم

نفس باش به جانم

در تب و تاب و هیجانم

گرفته زبانم

عاشق و دیوانه ی آنم که با تو بمانم ...

جان به لبم کردی بس که تو خونسردی رفتی که برگردی ماه شب من

تویی آرامش آنکه شدم رامش عشق خوش آرایش تاب و تب من

جان به لبم کردی بس که تو خونسردی رفتی که برگردی ماه شب من

تویی آرامش آنکه شدم رامش عشق خوش آرایش تاب و تب من

گشتم نبود مثل تو نگرد اصلا نیست تو از آسمان افتادی مث تو دلبر نیست

گوهر تویی و الماسم کنارت زیبا نیست ...

جان به لبم کردی بس که تو خونسردی رفتی که برگردی ماه شب من

تویی آرامش آنکه شدم رامش عشق خوش آرایش تاب و تب من

جان به لبم کردی بس که تو خونسردی رفتی که برگردی ماه شب من

تویی آرامش آنکه شدم رامش عشق خوش آرایش تاب و تب من