O Bastardos Gios

Δεν έχω ζήσει το "Μπραζίλιαν" το πατάρι του Λουμίδη Δεν έχω ζήσει το "Ακροπόλ", το "Μετροπόλιταν", το "Παρκ" Έχασα και τον Αργυρόπουλο και τον Λογοθετίδη Μα και τον Βέγγο στον "Τρελό του Λούνα Πάρκ" Δεν πήγα στην "Οδό ονείρων" ή στο απέναντι του Μίκη Ούτε κατέβηκα σκαλιά προς το υπόγειο του Κουν Αν μπω στο ομώνυμο της θέατρο, θα λείπει η Αλίκη Στου Αττίκ τη "Μάντρα" κι αν φωνάξω δε θ' ακούν Πατέρα παίρνουν τηλέφωνο Λένε πως, πατέρα, είσαι νεκρός Κι εγώ γυρίζω στο σπίτι με τα πόδια Είμαι ο μπάσταρδος γιος Κάτω απ' την άσφαλτο καίει το παλιό χώμα Και οι ανθισμένες στοές Και μες στο σώμα μας κλαίει το παλιό σώμα Του ανολοκλήρωτου χθες Δεν έριξα ούτε μια γαρδένια στον Γρηγόρη Μπιθικώτση Ούτε κινδύνεψε από πιάτο μου η Βίκυ Μοσχολιού Όταν ο Νιόνιος ήταν "Κύτταρο" εγώ ήμουν στο καρότσι Δεν είχα τον Ζαμπέτα συνοδία του φιλιού Την Κάλλας δεν θυμάται πια της Επιδαύρου μου το αηδόνι Και το Αιγαίο μου είναι ανάξιο του "Άξιον εστί" Στη Βουλιαγμένη όσο κι αν έψαξα δε βρήκα Κηλαηδόνη Στο Άλσος Παγκρατίου κανείς δε λέει να χτενιστεί Πατέρα παίρνουν τηλέφωνο Λένε πως, πατέρα, είσαι νεκρός Κι εγώ γυρίζω στο σπίτι με τα πόδια Είμαι ο μπάσταρδος γιος Κάτω απ' την άσφαλτο καίει το παλιό χώμα Κι οι ανοιγμένες στοές Και μες στο σώμα μου καίει το μικρό σώμα Του ακόμα αγέννητου χθες Πατέρα παίρνουν τηλέφωνο Λένε πως, πατέρα, είσαι νεκρός Κι εγώ γυρίζω στο σπίτι με τα πόδια Είμαι ο μπάσταρδος γιος