Randori

(Round one, hajime!) Masz tu liryczną zadymę Prawdę będę głosił, spontaniczne masz o-goshi Atak ponawiam, za brutalność łapię karę Złapię cię za moment i zdobędę waza-ari Sprowadzony do parteru przytrzymam cię parę sekund Pora na duszenie, czy wytrzymasz na bezdechu? (Matte!) Sędzia przerywa – znam komendę Poprawia czarny pas, który niebawem zdobędę Mów do mnie "mistrzu", bo od tego nie odejdę Mam przyzwyczajenia, nawyki, ich nie zmienię Z dumą się odnoszę, jeśli przegram, cię docenię A na razie prowadzenie, poszarpana judoga Onomato na podium z wiarą w siebie i Boga Tak było z dziesięć lat temu Teraz z mikrofonem dla ludzi podczas jamu Matę zmieniam na podest, skład sędziowski na DJ-ów I dalej walczę, uruchamiam wyobraźnię Minął czas młodzieńczy, sen o olimpiadzie A ja na tym podkładzie przypominam, że jеstem I nie tylko ręki gestеm, także kanonadą słów Chcesz coś mówić, to mów, mistrz powrócił, ma się zdrów Konsekwentnie zamykałeś przede mną każde drzwi Jak mogłeś przypuszczać, że zabraknie mi sił A tu pokłady energii w jednej chwili uwolnione Teraz my jesteśmy górą, decyduję, co wybiorę Ochłapy nie dla mnie, myślisz, że gadasz z baranem? Nikt z was nie przypuszczał, że otworzę drzwi taranem Jestem dumny z bycia MC, nie ukrywam, że mam talent Wykorzystam go w pełni pomimo wad i zalet Bliżej mi do króla, bo przeciętniak to walet Z aspiracjami na asa, z jokerem stworzę parę I kilka przechwałek, wszystko mam poukładane Na ławę nie zejdę, nawet gdy dostanę karę Rezerwowy ze mnie żaden, ja rasowym napastnikiem Czuję w sobie straszną parę, widzisz mnie na piedestale? I słusznie się chwalę, cudze znam, lecz swoje walę Pokerowe mam rozdanie, już przegrałeś, parol w banie Kolejny raz agentus na rap dawno Onomato Jak akcję terminator, nic nie poradzisz na to Możesz tylko nazwać szmatą – wtedy gotuj się na bitwę Rymy lub starcie fizyczne, w strachu bełkoczesz modlitwę I nie dasz nam rady, i tak dla zasady Pokażę ci, że głowę mam nie od parady Pokażę ci, jak w moim wykonaniu zabrzmią słowa Tylko ja jeden potrafię tak artykułować Wyraz dźwiękonaśladowczy, Onomato – weź zobacz Posłuchaj i się przybij, i przestań dyskutować To Onomatopeja – rapu polskiego nadzieja Przełożeni MC na polskiego wodzireja Odebrana ci nadzieja na zwycięstwo, znasz ten temat? Marzą ci się zyski? Sława, teledyski? Ile sprzedaż z promocją? Dwóch koła jesteś bliski? Powiem ci jedno – to niewiele znaczy dla mnie Wydajesz niezależnie? Byś wyglądał bardzo marnie Peja K, szykuj zapadnię, pętla mocno zaciśnięta Powtórz modlitwę, weź żarliwie się przeżegnaj Masz ostatnie życzenie? Wszystko, o co poprosisz Poza jednym – ocaleniem, nie ma szans, a me sumienie Pozostaje bez zmian, jest nieczułe na twą zgubę I przegraną jak rubel, stoisz nisko w kantorach A tu zmora jak kamora, wolnostylowa szkoła Poznań żyje, egzekucję czas wykonać Dziesięć, dziewięć do jednego, do zera, mniej nawet Tyle się dla mnie liczy fejków podkład i alfabet Mam więcej mocy, więcej pary, więcej sił i zalet Ekspresja nie balet, brak mi salonowych zasad Wciąż nieułożony inteligent bez szkoły Z posmakiem peneriady, bez skazy typu zdrady Full emocji bez przesady, wraca potworna pewność siebie Więc nie montuj barykady, z marszu wszystko rozjebię Z marszu rozpierdolę wszystko Każdy zna moje przezwisko, które zwycięstwa jest blisko Życie to boisko i nie każdy tu gra czysto Jak dawał Wiśniowy – Ski Składu druga połowa Mocny jak Żołądkowa, po której destrukcja hotelowa Lampka raz uruchomiona samoczynnie już nie skona Konsekwentnie zamykałeś przede mną każde drzwi Jak mogłeś przypuszczać, że zabraknie mi sił A tu pokłady energii w jednej chwili uwolnione Teraz my jesteśmy górą, decyduję, co wybiorę Ochłapy nie dla mnie, myślisz, że gadasz z baranem? Nikt z was nie przypuszczał, że otworzę drzwi taranem Każdą bramę Każdą pieprzoną bramę