Ал розалар

Сукмакларны куе үлән баскан,

Безнең эзләр күптән күмелгән.

Ике җанны бергә бәйләп торган,

Күңел кылы әллә өзелгән,өзелгән.

КУШЫМТА:

Ал розалар,

Ал розалар бүләк итә идең,

Урап-урап сөю назына.

Ялкын мәхәббәтнең бер очкыны,

Ник калмады,

Ник калмады икән аз гына.

 

Ул башкалар белән, диеп,миңа,

Бик күп тапкыр сүзләр килсә дә.

Тик ышанмый идем,йөрәгемне,

Билгесезлек уты телсә дә,телсә дә.

 

Күңелемдә томан таралса да,

Бүген ятлар булып яшибез.

Мөмкин булып та,бер-беребезгә,

Әй,сагындык диеп,дәшмибез,эндәшмибез.