Gece Treni

Bi' hoşça kaldı, manzara tüldü Ezberim aynı, kendime güldüm Çocuktum, öldüm Kuyumda söndüğüm gibi Sadece yandım, zaman yalandı Sahte bi' aydı yerim karanlık Veda demişken Unuttuğun gibi beni Dur, düşün Göz göze gelmeyi mesafe koymadan Dur, düşün Kendine bağırmayı yol saymadan (Biliyorum) (Biliyor musunuz?) (Trene doğru koşarak gelişinizi gördüm) (Dikkatimi çektiniz) (Tabii yalnızca benim değil, herkesin dikkatini çektiniz) (Şaşırtıyorsunuz beni, hiç farkında değilim) (Farkında olmamanız doğal) (Şimdi size çok güzel olduğunuzu söyliy'ce'm) (Siz gene farkında olmadığınızı söyliy'ceksiniz) (Çok şakacısınız) Vakit tamamdı, elde bi' mendil Makasla kaldım, kurdele zincir Hoşça kal öyle zor Uzak değil, yakın değil Estiği olur Durulduğu olur Saçları rüzgârı uyuttuğu olur Kaybolur ömür Masalları bulur Uzakta solma, yoksa gökte savrulur Yazım, kışım, günüm, gecem