Sabr Kon

صبر کن، صبر کن

من به جای تو میمیرم

من به جای تو میمیرم

صبر کن، صبر کن

من به جای تو میمیرم

من به جای تو میمیرم

فکر نمیکردم باشه سخت انقدر

اینکه نیاد یادم وصف تنت

بدون هر جا بری وصلتم

دل تو ام اینجا دست منه

چرا ساکتی خب حرف بزن

نذار داستان رو تا فصل بعد هی

نمیخواستم یه روز بد بشم

رو قلبت بندازم هی خدشه من که

صبر کن، صبر کن

من به جای تو میمیرم

من به جای تو میمیرم

صبر کن، صبر کن

من به جای تو میمیرم

من به جای تو میمیرم

نذاری بری یهو این دل رو

قلبم رو دادم چند وقته به تو

هر چی بدیِ گردن من و

هر چی خوبیِ میرسه از تو

سرد میشه نگاهت من بهم میریزم و

هر چی دارم رو من به پات میریزم و

کل این شهر رو یه روز برات میگیرم و

پس صبر کن، من به جات میمیرم و

آوردی پناه به من، من بردم پناه به تو

عشقمون پیله بود و رشد کرد و پروانه شد

این شعرها درباره تو همشون برای تو

شدی باهام هم آغوش و شدم پر پرواز تو

اینم یه یادگاری بمونه از من به جا

یه روز نبودم نیاد روو صورتت اشکای تو

خالق این حس ماییم، درست مثل پروردگار

این داستان واقعیه نه نیستی افسانه چون

صبر کن، صبر کن

من به جای تو میمیرم

من به جای تو میمیرم

صبر کن، صبر کن

من به جای تو میمیرم

من به جای تو میمیرم

اشکات رو پاک کردم نمه نمه

نذاشتم سر به سرت

هوا برت داشت و گفتی فدا سرت

روو تنت رد من، عطر تو ضعف منه

ولی برای تو کمه، الآن سردم یه ذره

شدم من شمع راهت آب شدم ذره ذره

تو پیدا کردی راهت رو منم یه سر ضربه

خوردم از هر چی بده عجیب ترش اینه که

گمشدی سریع بعدش ندیدمت

من میرم، رهسپار چیم؟

روزگار بی رحم، باز میباره دیده ام، میمیرم

صبر کن، صبر کن

من به جای تو میمیرم

من به جای تو میمیرم

صبر کن، صبر کن

من به جای تو میمیرم

من به جای تو میمیرم