Ég og þú
og svartir sandar.
Uppþurrin ást
í óbyggðum andar.
Leiðin heim
í hlykkjum liggur.
Ískalt regn
og kolniðamyrkur.
Feigan dreymir dauða sinn,
kulin hjörtu villast.
Minningin um hver við vorum,
vonin dauð og ástin þorrin.
Svartir sandar.
Óbyggðar andar.
