Kadınım

Eşyalar toplanmış seninle birlikte Anılar saçılmış odaya, her yere Sevdiğim o koku yok artık bu evde Sen Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş N'olur terk etme, yalnızlık çok acı Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte Sen, kadınım Kadınım Hatırla o günü, karşıki sokakta Seni öptüğümü ilk defa hayatta Kollarımda benim ilkbahar sabahım Sen Sönmüş bak ışıklar, ev nasıl karanlık O ılık, aydınlık yuvamız soğumuş Geceler bitmiyor, ağlıyorum artık Sen, kadınım Kadınım Eşyalar toplanmış seninle birlikte Anılar saçılmış odaya, her yere Sevdiğim o koku yok artık bu evde Sen Masamız köşede öylece duruyor Bardaklar boşalmış, her biri bir yerde Sanki hepsi hasret senin nefesine Sen, kadınım Kadınım Bana bıraktığın bütün bu hayatın Yaşanan aşkların değeri yok artık Ben sensiz olamam, artık anlıyorum Sen Şimdi çok yalnızım, n'olur kal benimle O kapıyı kapat, elini ver bana Dışarıda yalnız üşüyorsun Sen, kadınım Kadınım