Karavia Alites

Καράβια αλήτες μας σφύριξαν κάτι. Μας είπαν ελάτε, μας κλείσαν το μάτι. Μπροστά μας περνάνε, και δε σταματάνε. Τα άσπρα πανιά τους δεν ήταν για μας. Στο 'να μου χέρι το τσιγάρο μοιάζει με, μοιάζει με χαμένο φάρο. Κι άμα θα σβήσει, θα 'ρθει μπόρα. Σχόλασε, σχόλασε το γλέντι τώρα. Καράβια περάσαν, χαθήκαν στα βάθη. Γιατί μας γελάσαν κανείς δε θα μάθει. Ανάποδη μέρα, τα τράβηξε πέρα. Σ' αυτό το λιμάνι δε φεύγει κανείς. Στο 'να μου χέρι το τσιγάρο μοιάζει με, μοιάζει με χαμένο φάρο. Κι άμα θα σβήσει, θα 'ρθει μπόρα. Σχόλασε, σχόλασε το γλέντι τώρα. Στο 'να μου χέρι το τσιγάρο μοιάζει με, μοιάζει με χαμένο φάρο. Κι άμα θα σβήσει, θα 'ρθει μπόρα. Σχόλασε, σχόλασε το γλέντι τώρα. Σχόλασε, σχόλασε το γλέντι τώρα.