Vegen

Eg lengtar te'bake te' staden eg kom frå Prøvde å gå, men vegen va' stengt, Stien ligg fast, berre ein veg eg kan gå Ei kjensle av vemod og lengt Vegen e' smal Eg kan ikkje snu Eg kjenne' meg skral Som ei nedrasa bru Og ingen forventar At eg ska' koma igjen Nei, ingen forventar At eg ska' koma igjen Eg lengtar te'bake til då framtida såg meg Eg vil ikkje gå, men tek steg for steg Forstår likavel, at ho alltid låg dar Visste kvar eg no e' på veg Vegen e' smal Eg kan ikkje snu Eg kjenne' meg skral Som ei nedrasa bru Og ingen forventar At eg ska' koma igjen Nei, ingen forventar At eg ska' koma igjen Stabbesteinar tett i tett Grusvegen smalnar I lyset dar framme Ser eg ein heim Dei nære e' rundt, høyrer anden så stille Glir inn i ein draum, da e' no da ska' skje Dei ukjende tagnar, fortel da e' øve Berre veit, eg e' glad eg va' med Vegen e' smal Eg kan ikkje snu Eg kjenne' meg skral Som ei nedrasa bru Og ingen forventar At eg ska' koma igjen Vegen e' smal Eg kan ikkje snu Eg kjenne' meg skral Som ei nedrasa bru Og ingen forventar At eg ska' koma igjen Nei, ingen forventar At eg ska' koma igjen